Bram van der Velden (zwart) koos de weg van de psychologische oorlogsvoering. Zoals inmiddels in een groot deel van de schaakwereld bekend is, gooit Wouter van Rijn voor de partij altijd met een dobbelsteen om de eerste zet te bepalen. Met een brede grijns op het gezicht haalde Bram van der Velden vlak voor de partij ook een dobbelsteen uit de zak en gooide voor zijn eerste zet. Het werd 1. g3 Pf6.
Wouter van Rijn werd in de partij flink op de proef gesteld. Bram van der Velden pakte met zwart het initiatief en toen de ASV-er op kwaliteitswinst inging, leek het slechts een kwestie van tijd voordat Van der Velden de koppositie zou overnemen. Om te overleven moest Van Rijn de kwaliteit teruggeven, maar met drie pionnen minder zou ook dat op termijn geen redding brengen. Onder druk van de tijd maakte de speler van De Toren een blunder. Wouter van Rijn won een stuk en pakte zo met een blauw oog alsnog zijn vijfde winst.
De ASV-er gaat nu met een vol punt meer dan het drietal Willy Hendriks, Matthieu Freeke en Peter Boel de slotronde in. Een remise tegen Willy Hendriks brengt Wouter van Rijn dus een ongedeelde titel. Willy Hendriks kende weinig mededogen met Kees Stap. In een ingewikkeld middenspel kreeg de SMB-er twee stukken en een toren voor zijn dame. In het vervolg kwam Kees Stap in een matnet. Matthieu Freeke nam tegen Erik van den Dikkenberg de pion op b2 mee. Daarmee trok de speler van Terneuzen zich niets aan van de wijsheid "nooit op b2 slaan, zelfs al is het goed". Erik van den Dikkenberg slaagde er niet in de onjuistheid aan te tonen. Daarmee is Freeke weer terug bij de groep achtervolgers. Ook Peter Boel vond de aansluiting. In het toreneindspel met een pluspion was het na torenruil niet moeilijk meer.
Met de partijen Wouter van Rijn-Willy Hendriks en Matthieu Freeke-Peter Boel wacht het toernooi een prachtig slot.
